... werden we hier thuis collectief ziek. Solidariteit noemen ze dat.
We deden samen van koorts en van misselijkheid, van warme dekentjes en 100 wasmachines, van snottebellekes en verse muntthee. Stillekes aan keren we terug naar het echte leven, nog wat slappekes, maar kom, we kunnen tegen een stootje.
Het was hier dus ook erg rustig in de keuken en achter de naaimachine. En ook de uitslag van de give-away heb ik nog niet bedacht. Nog heel efkes geduld...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten